Kick the but

De weerstand, het lelijke monster, het rode licht in de woestijn.

Elk werk, elk creërend werk, elk werk dat iets nieuws produceert krijgt een of meerdere van deze draken onderweg naar de finishlijn.

De draak. Het symbool op oude kaarten voor het onbekende. Het teken dat je aanmaant om voorzichtig te zijn. Niet om terug te keren.

Tussen start en finish van een project verschijnt er minstens een draak. Gegarandeerd. Geen draak betekent dat het niet belangrijk genoeg voor je is.

De onafgewerkte blogposts, de niet gereleaste podcastafleveringen, de uitgestelde lancering, de…

Mijn grootste draken komen net voor de finishlijn. De druk op die knop om het werk te tonen.  Zonder garantie, zonder dat het goed genoeg is, met de kans op kritiek.

Dan heb ik een “kick the but” nodig. De speer om die draak te lijf te gaan. En te merken dat het enkel een verhaaltje was. In mijn hoofd.

Gelukkig heb ik helden die deze draken ook al verslagen hebben. Gelukkig zijn er van die helden die een of meerdere boek geschreven hebben over het verslaan van hun draken.  Zodat je als creator, producent weet dat het rode licht normaal is en dat het wel goed komt.

De drie helden van deze helden zijn.

Steven Pressfield :  The war of ART

Turning Pro

Do the Work (Artikel op JD)

James Victore :   Feck Perfuction

Mark Ranson : The gentle art of not giving a f*ck